- serenarse
- serenarse
Se conjuga como: amarInfinitivo:
Gerundio:
Participio:serenarse
serenando
serenadoIndicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.me sereno
te serenas
se serena
nos serenamos
os serenáis
se serenanme serenaba
te serenabas
se serenaba
nos serenábamos
os serenabais
se serenabanme serené
te serenaste
se serenó
nos serenamos
os serenasteis
se serenaronme serenaré
te serenarás
se serenará
nos serenaremos
os serenaréis
se serenaránme serenaría
te serenarías
se serenaría
nos serenaríamos
os serenaríais
se serenaríanTiempos compuestos comunes pretérito perfecto pluscuamperfecto futuro perfecto condicional perfecto yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.me he serenado
te has serenado
se ha serenado
nos hemos serenado
os habéis serenado
se han serenadome había serenado
te habías serenado
se había serenado
nos habíamos serenado
os habíais serenado
se habían serenadome habré serenado
te habrás serenado
se habrá serenado
nos habremos serenado
os habréis serenado
se habrán serenadome habría serenado
te habrías serenado
se habría serenado
nos habríamos serenado
os habríais serenado
se habrían serenadoSubjuntivo presente imperfecto futuro yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.me serene
te serenes
se serene
nos serenemos
os serenéis
se serenenme serenara o me serenase
te serenaras o te serenases
se serenara o se serenase
nos serenáramos o nos serenásemos
os serenarais o os serenaseis
se serenaran o se serenasenme serenare
te serenares
se serenare
nos serenáremos
os serenareis
se serenarenImperativo presente (yo)
(tú)
(usted)
(nosotros)
(vosotros)
(ustedes)-
no disponible
no disponible
no disponible
no disponible
no disponible
Wordreference Spanish Conjugations Dictionary. 2013.